கல்வி

மதியே கரைகிறது

கல்வியால்!

புதிய உலகை பிரசவிக்க...

நீ கற்கின்றாயா?

ஒரு மலர் மலர்கின்றது!..

நீ கற்பிக்கின்றாயா?

ஓராயிரம் வண்டுகள்-அதில்

இஸ்பரிசிக்கின்றன!..

கண்டதை கற்பவன்

பண்டிதன் ஆவதில்லை!..

கண்டதை ஆய்ந்து

நன்றதை நன்கவன் கற்பதால்

பாண்டித்தியம் புனிதம் அடைகிறது!..

கல்வி!- அது

நெல் மணி!..

உழுதுகின்றனர் கரும்பலகை 

உழவர்கள்...

மாணாக்கர் பசி -அதில்

மாய்கின்றது!..

புத்தகங்கள் சொல்வது மட்டும்

கல்வியல்ல-உன்

வாழ்க்கையின் ஒவ்வொரு நொடியும்

கல்விக்கான புனித

யாத்திரைதான்!

சூரிய ஆசான்கள்

ஒளி வழங்குகின்றனர்!..

நாளைய இருளில்

மின்மிப்பூச்சிகள்-நாம்

ஒளிகாண!..

கல்வி!- அது

காடு!..

கடல்!..

வானம்!..

ஏன் முழுப்பிரபஞ்சமும் கல்விதான்!..

முயற்சி உள்ளவனுக்கு!..

நீ

கற்கின்றாயா?

உன்

வாழ்க்கையை காதலிக்கின்றாய்!...

நீ

கற்றலை வெறுக்கின்றாயா?

உன் வாழ்க்கையை 

உயிருடன் புதைக்கின்றாய்!..

*இலக்கியன் மு.முர்சித்*